Najczęściej w ogródkach przydomowych, gdzie nie występuje nagromadzenie jednego rodzaju roślin i nie stosuje się regularnego podlewania za pomocą zraszaczy, nie jest konieczna ochrona chemiczna, tak jak w szkółkach. Jeżeli pojawiają się jakieś problemy najlepiej próbować zaradzić im sposobami naturalnymi, tak by nie szkodzić sobie i środowisku.
Dobre efekty w walce ze szkodnikami daje oprysk wczesną wiosną wszystkich roślin roztworem wodnym oleju parafinowego. Można go kupić w sklepie ogrodniczym pod różnymi nazwami np. Paroil 95SC, Promanal 012 AL.
Oprysk taki pokrywając tłustą warstwą jaja i larwy szkodników dusi je. Wiele chorób i szkodników można zwalczać stosując wyciąg z pestek grejpfruta czy preparaty zawierające nicienie np. Larwanem. Niektóre jednak problemy z roślinami wymagają zastosowania środków chemicznych:
• Mączniak – występuje głównie na azaliach wielkokwiatowych, wiciokrzewach, różach, bylinach, najczęściej w czasie suchego, upalnego lata. Na roślinach najpierw pojawiają się okrągłe białe plamy na liściach, potem cała roślina wygląda jak posypana mąką. Zwalczanie: opryski od momentu pełnego rozwinięcia się liści, tj. od początku VI do końca VIII, co 3 tygodnie preparatami: Falcon, Fungaflor, Score, Nimrod.
• Przędziorek – Występuje na świerkach, magnoliach i innych krzewach liściastych w czasie suchego upalnego lata. Na świerkach objawem jest brązowienie i opadanie igieł w postaci dużego „placka” najczęściej na jednej (południowej) części krzewu. Na krzewach liściastych, liście tracą żywo zieloną barwę robią się szarawe, a od spodu szarobrązowe, pokryte jakby pyłem. Na igłach i liściach pod szkłem powiększają- cym zobaczyć można nitki pajęczyny, małe pajączki i ich jaja. Zwalczanie: Opryski preparatami: Nissuron, Talstar, Penstyl.
• Opuchlak – Chrząszcz wyrządzający szkody głównie na różanecznikach, azaliach i cisach.
Środki ochrony roślin lubelskie.
Objaw I to okrągłe wgryzy na brzegach liści pojawiające się na początku VI. Wtedy należy go zwalczać podobnie jak stonkę ziemniaczaną preparatami: Talstar, Confidor.
Objaw II (późna jesień lub wiosna) to ogryziona szyjka korzeniowa, czyli pędy rośliny tuż pod powierzchnią ziemi. Rośliny takiej nie da się już uratować, a na walkę ze szkodnikiem (wtedy w postaci larwy) jest już za późno. Larwy można zwalczać w czasie intensywnego żerowania od momentu wylęgnięcia się z jaj, czyli w lipcu i sierpniu preparatami Nurella D, Pyrinex. Można też próbować uniknąć stosowania silnie toksycznych preparatów chemicznych i zastosować preparat biologiczny, np. Larwanem. • Mszyca – Atakuje głównie róże, wiciokrzewy, byliny, czasem azalie. Na młodych li- ściach i wierzchołkach pędów pojawiają się liczne, nieruchawe zielonkawe lub czarnawe owady, z których największe są uskrzydlone. Liście i pędy rośliny są lepkie. Zwalczanie: Mospilan, Confidor lub amatorskie preparaty w aerozolu do zwalczania szkodników. • Fytoftorozy – choroby korzeni, powodowane przez grzyby i atakujące głównie różaneczniki, cyprysiki i cisy. Roślina mimo wilgotnego podłoża, wygląda jakby więdła, liście robią się miękkie i zwisają, a następnie zasychają. Zwalczanie: polega głównie na zapobieganiu przez wykonanie drenażu podczas sadzenia, „nie przelewanie” roślin, dbanie by w obrębie korzeni nie zalegała woda. Jeżeli objawy dotyczą tylko części rośliny, należy ją przesadzić, zapewniając w nowym miejscu optymalne warunki, usunąć chore pędy i ewentualnie podlać lub opryskać preparatami: Aliette, Previcur, Acrobat, Sandofan. . Jeżeli cała roślina wykazuje objawy choroby nie da się jej już uratować. Jeżeli krzewy w Państwa ogrodzie słabo rosną, są chore lub źle kwitną, a powyższe, bardzo ogólne, wskazówki nie są w stanie Państwu pomóc, warto zwrócić się o poradę do najbliższej placówki Ośrodka Doradztwa Rolniczego lub Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin. Również w naszej szkółce służymy pomocą w rozwiązywaniu problemów dotyczących uprawy. Po dostarczeniu naszym pracownikom fragmentu ga- łązki z niepokojącymi objawami oraz niewielkiej próbki podłoża spróbujemy doradzić Państwu, jak postępować w konkretnym przypadku.
Źródło: inż. E. Pudełek